Ύλη μέχρι στιγμής.
Θάνατος και επικαιρότητα - από τον Κουφοντίνα στην πανδημία. Execution Ballads. Welcome to Execution Ballads, a database built by Dr Una McIlvenna, of hundreds of songs about crime and punishment across Europe from the sixteenth through the twentieth centuries.
This database contains songs in English, French, German, Italian and Dutch, with transcriptions of the songs, recordings, and where permission has been granted, images of the original songsheets and pamphlets themselves. Across Europe, from the sixteenth century until the early twentieth century, the news of the deeds of criminals and their subsequent executions was delivered via song, often printed on cheap, single-sheet broadsides or small, book-like pamphlets, as well as passed on orally or via manuscript. Songs were usually set to a familiar tune (often indicated at the top of the pamphlet), which allowed anyone to easily sing along. They were sold in busy streets and marketplaces by street singers, who usually sang the contents of the pamphlet in order to promote their wares. Execution Ballads Once Spread the News of Punishment to the Public. Throughout human history, those who transgress face death doled out by the state, often in horrifying ways.
The presumed power of death as punishment requires that the public knows what fate awaits them if they break the law. Today, the tale of the crime and the execution disseminates through headlines and stories printed and online, but before most people could read, the news needed another way to spread. So in Early Modern Europe, news spread through song, writes Una McIlvenna for The Conversation. Execution ballads were often sung to the tune of well-known ditties to enlighten those who didn’t attend the public event.
McIlvenna writes: Rhythm, melody, and rhyme allowed songs to be more easily memorized than a prose version of events and therefore more likely to be shared. Τα τραγούδια του Bobby Sands: Γραμμένα από εκείνον και για εκείνον [βίντεο] Από τον Γιάννη Μπάκο Bobby Sands: Ο Βουλευτής του λαού Ο Bobby Sands, μέλος του IRA, έχασε την μάχη για την ζωή στις 5 Μαΐου 1981, σε ηλικία 27 ετών, εξήντα πέντε ημέρες αφού ξεκίνησε απεργία πείνας με τα εξής αιτήματα: Το δικαίωμα να μην φοράει την στολή του κρατούμενουΤο δικαίωμα να μην κάνει καταναγκαστική εργασία στην φυλακήΤο δικαίωμα να συναναστρέφεται με τους υπόλοιπους κρατούμενους και να μπορεί να οργανώνει εκπαιδευτικές δραστηριότητες.
Το δικαίωμα της μιας επίσκεψης, ενός γράμματος και ενός δέματος ανά εβδομάδαΝα αφεθεί ελεύθερος Ο Ιρλανδός ήρωας υπήρξε συνθέτης του “Back Home in Derry”, που αποτέλεσε τον ύμνο της Ιρλανδικής αντίστασης και ηχογραφήθηκε από σειρά καλλιτεχνών όπως οι Mary O’Dowd, Christy Moore και οι The Fenians. Μέλος του IRA από μικρή ηλικία, ο Bobby Sands συνελήφθη πρώτη φορά για κατοχή πυρομαχικών αλλά αφέθηκε ελεύθερος, για να συλληφθεί ξανά το 1977 και να φυλακιστεί αυτή την φορά. Christy Moore – Back Home. Μπόμπι Σαντς. Το ημερολόγιο μιας απεργίας πείνας. Ο Ρόμπερτ Τζέραρντ Σαντς -γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου 1954- ήταν ο ηγέτης της απεργίας πείνας του 1981 στην οποία φυλακισμένοι μέλη του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού (ΙΡΑ) εναντιώθηκαν στην αφαίρεση της ιδιότητας του «πολιτικού κρατουμένου».
Κατά τη διάρκεια της απεργίας, εκλέχθηκε βουλευτής στο Βρετανικό Κοινοβούλιο ως υποψήφιος του Αντί Η Μπλοκ, δηλαδή το συνδυασμό των υποστηρικτών των απεργών πείνας. Ο θάνατος του Μπόμπι Σαντς στις 5 Μαΐου 1981, κατά τη διάρκεια της απεργίας πείνας αλλά και των άλλων εννέα απεργών, προκάλεσε ένα μεγάλο κύμα αντιδράσεων σ’ ολόκληρο τον κόσμο αλλά και επαναδραστηριοποίηση του ΙΡΑ. Είχε προηγηθεί μια σειρά διαμαρτυριών που ξεκίνησε το 1976 με τη «Διαμαρτυρία της Κουβέρτας» κατά τη διάρκεια της οποίας οι φυλακισμένοι αρνούνταν να φορέσουν τη στολή της φυλακής και κάλυπταν τα σώματα τους με κουβέρτες.
Η απεργία πείνας του 1981 ξεκίνησε την 1 Μαρτίου και εστίασε στα παρακάτω αιτήματα: Κυριακή, 1 Μάρτη 1981 Στέκομαι στο κατώφλι ενός άλλου, τρεμάμενου κόσμου. 1975 Mισέλ Φουκώ Επιτήρηση και Τιμωρία: Η Γέννηση της Φυλακής. Robert damiens -επιχείρησε να σκοτώσει τον βασιλιά Λουδοβίκος ΙΔ' το 1757. Robert Francois Damiens before the judges.
Ευθανασία. Ευγονισμός. Agamben. Γυμνή Ζωή. 8 sxoleio prosfigopoula. "Υγειονομική βόμβα" Ζόμπι. Νεκροπολιτική. Νεκροτεχνολογίες. Φρανκενστάιν (1818) της Mary Shelley. Ανοίξτε μερικά πτώματα _ ανατομία και οι επιστήμες της ζωής. Body-snatchers - Copy. Το νεκρό σώμα ως αποδεικτικό στοιχείο. Το νεκρό σώμα των μη-ανθρώπινων ζώων στη διάθεση της επιστήμης.
A Look Back at the Crime Scene Photos That Changed How Murder is Documented - HISTORY. Taken from life: The unsettling art of death photography. Girl in mourning dress holding framed photograph of her father. Θέματα για συζήτηση. Spectralities. Ned Kelly - Copy. Δημόσιο μυστικό; Ανθρωπολογία και θάνατος. Δημόσιο πένθος. Beyoncé - Formation. Θεομανία. Αστυνομική βία. Πολιτική του Πένθους // Θεαματοποίηση του Θανάτου του Άλλου. Τα σκλαβοπάζαρα της Λιβύης στον ΟΗΕ. Την επιβολή κυρώσεων κατά της Λιβύης αν δεν αναλάβει δράση για να σταματήσει τους διακινητές-δουλεμπόρους ζήτησε η Γαλλία κατά την κατεπείγουσα σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
Μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας εξέφρασαν τον αποτροπιασμό τους για το δουλεμπόριο Αφρικανών μεταναστών στη Λιβύη, που αποκαλύφθηκε πρόσφατα από το αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CNN. Βίντεο που προβλήθηκε δείχνει ανθρώπους να πωλούνται αντί 400 δολαρίων Ο Σουηδός πρεσβευτής στον ΟΗΕ Κάρλ Σκάου δήλωσε: Ολες οι χώρες έχουν την υποχρέωσε να αποτρέπουν αλλά και να επιβάλουν τιμωρία για το έγκλημα της δουλείας. Απαγορεύεται και αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Χιλιάδες μετανάστες πέφτουν θύματα των δουλεμπόρων στην προσπάθειά τους να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή Ο Σερζ Ουλάι είναι από την Ακτή Ελεφαντοστού. Με το που φτάνεις στη Λιβύη το πρώτο πράγμα που θα σου συμβεί είναι να σε πάρουν και να σε πουλήσουν.
Untitled.
Δωρέα οργάνων ως μεταθανάτια ζωή. Βία, πένθος, πολιτική.